THE THORNES GALA!
23 listopada 2014 Film
debiut | Vivian Hefner | vivian hefner | Nathaniel Thorne | The Thornes Gala | nathaniel thorne | zara thorne | Zara Thorne


Kilka miesięcy temu grupa producentów została zaproszona do udziału w tajemniczym przedsięwzięciu. Ich zadaniem było wytypowanie wcześniej już wydanego filmu oraz stworzenie całkiem nowego. Przedsięwzięcie to powstało z inicjatywy Zary i Nathaniela Thorne, potomków jednego z właścicieli największej wytwórni filmowej w Australii. Wychowali się wśród miłośników kina, nic więc dziwnego, że postanowili być częścią tego przemysłu. Rodzeństwo tworzy duet idealny. Mają zamiar zachwycać swoimi produkcjami i ukazywać szerszej publiczności piękno kinematografii. Przy pomocy Vivian Hefner postawili swoje pierwsze kroki w show biznesie i zrealizowali projekt który od dawna rodził im się w głowach- Gale Filmową!



Trzy paradoksalne damy. Kuriozalne modelki wyglądające spod skrzydeł równie kuriozalnej agencji z przedmieść norweskiego Oslo. Niezdrowe, niebanalne, niezwyczajne. Papui Models, jak nazywa się grupa pieszcząca oblicza każdej z kobiet. Agencja zatrudnia modelki wyklęte przez społeczeństwo, powabne lalki napiętnowane chorobami o podłożu psychicznym. Malin Sogge współdzieli przypadłość depresyjną z Gaią Hagen. Zupełnie w odmiennym kierunku podąża Lana Nohr, schizofreniczka paranoidalna. Do agencji mimo poprawności zdrowotnej przynależy czwarta kobieta, pokrewieństwo dusz i ciał Gai Hagen, dziesięcioletnia córka, Freya Skyberg. Pierwszorzędną władzę nad każdą z modelek sprawuje współzałożyciel Papui, fotograf główny, Hølje Lovig. Mężczyzna można by domyślać się spokojny i cierpliwy, współpracujący każdego dnia ze stanami depresyjnymi, rozdwojeniem jaźni oraz równie chorym okresem dojrzewania. Można by domyślać się, jednakowoż na próżno. Hølje na tle zdrowia psychicznego nieznacznie odstaje od swych podopiecznych, pozostaje jedynie kwestia tego w jaką stronę wychyla się jego umysł. W niezdrową bez cienia wątpliwości. Mężczyzna uwodzi z wolna zmącone esprity modelek, dla celów czysto przyjemnościowych Papui błyszczy na rynku modelingu. W życiu Lany króluje jednak błoga harmonia, której struny delikatnie szarpie agent jednego z norweskich organów ścigania, Åron Dale. Dobrze sytuowany funkcjonariusz podkładając pod niebezpieczeństwo swą karierę, w trosce o kobietę, którą ukochał, decyduje się prowadzić prywatne dochodzenie względem Papui. Hølje odczuwając coraz silniej wpływy schizofreniczki na agenta, podejmuje ostateczny krok ucieczki z chorymi na depresję modelkami oraz Freyą. Poirytowana Lana odczuwa niby walkę z wiatrakami i na próżno jej boje, kiedy rodzi się przestępstwo z porwaniem na czele. W jednym czasie kobieta odczuwa także przygaszone uczucie drzemiące w jej duszy, niecodzienną miłość jaką darzy Årona. Podejmując oficjalne już śledztwo, z kompletnym materiałem dowodowym, agent wraz z bliską sercu Laną odbiera małą Freyę zza pleców oprawcy. Niewola upokarzanych brutalnie Malin oraz Gai trwa nieco dłużej ze względu na większe zainteresowanie ze strony psychopatycznego fotografa. Znajduje jednak swój kres u skraju załamania Gai, która z tęsknoty za dzieckiem oraz ulubioną przez siebie Laną pod przykryciem samobójstwa, jakie byłoby przewidywalne dla depresji, czyha nad życiem Hølje, by odebrać je delikatnym ruchem dłoni. Żadna z chorych dam nie pozostała żywa ni martwa, a wyłącznie uwięziona w labiryncie własnego umysłu…





Lauren Payzlee (Lily Collins) to osiemnastoletnia tancerka z wielkimi marzeniami. Dziewczyna od zawsze była skromną, nieśmiałą osobą i jak każda nastolatka uczęszczała do jednego z pobliskich liceów. Payzlee od ponad roku opiekuje się swoją matką (w tej roli Claire Quinton), która po śmierci męża zachorowała na nerwicę lekową. Pewnego dnia przed szkołą Lauren spotyka o dziesięć lat starszego Nicolasa Gregory’ego (Drake), który przedstawia jej się jako menadżer gwiazd. Mężczyzna, manipulując dziewczyną, wmawia jej, że natknął się w Internecie na jej występy i zaprasza ją na warsztaty taneczne, nie zdradzając szczegółów. Podekscytowana Lauren bez wahania przyjmuje propozycję i następnego dnia, o umówionej porze, czeka w miejscu spotkania. Niestety, przed budynkiem, w którym rzekomo miały odbywać się warsztaty, nie ma nikogo. Payzlee jednak to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, czuje się doceniona, gdyż możliwe, że tylko ona dostała taką szansę.
Po niedługiej chwili na miejscu pojawia się Nicolas ze swoim przyjacielem Samuelem (Evan Foss). Mężczyźni zachodzą dziewczynę od tyłu i ogłuszają, po czym zawożą do najbogatszej willi na przedmieściach Los Angeles. Jest to posiadłość pani Catherine Dunst (Samantha Harris), która od wielu lat prowadzi dom publiczny, oraz handluje narkotykami.
Zdezorientowana Lauren po kilku godzinach budzi się w obcym pokoju, od razu napotykając wzrokiem zimne spojrzenia dwóch mężczyzn, którzy z niecierpliwością czekali aż się wybudzi. Przerażona nowym otoczeniem, próbuje uciec, ale budynek okazuje się starannie strzeżoną fortecą, więc żegna się z wizją wolności. Jeszcze tego samego dnia dostaje wybór: dealować narkotykami, uprawiać seks za pieniądze albo pożegnać się z najważniejszą osobą w swoim życiu – mamą. Dunst jest bezwzględna i pozostaje niewzruszona na błagania i płacze dziewczyny, która ostatecznie wybiera dilerkę. Przez kilka miesięcy interes się kręci, a Lauren wypełnia swoje obowiązki i jest na każde zawołanie Dunst… Do czasu. Pewnego dnia dziewczyna się łamie i stanowczo rezygnuje ze swojej „pracy”, czym rozwściecza Dunst. O sprawie przypadkiem dowiaduje się Evelyn (Harley) – jedna z ekskluzywnych prostytutek domu publicznego Dunst – i ostrzega Lauren o niebezpieczeństwie jakie jej odtąd grozi. Przestraszona osiemnastolatka nie wie co robić. Boi się, że Dunst dowie się o prawdziwej przyczynie jej rezygnacji, a mianowicie uczuciu jakie zaczęła żywić do Nicolasa – niebezpiecznego gangstera, który za pieniądze potrafił zrobić wszystko bez względu na konsekwencje. Kilka wspólnie spędzonych miesięcy połączyło ich silnym uczuciem, niestety na ich drodze stoi bezwzględna Catherine, która nie dopuści do tego, żeby Lauren odeszła, a wraz z nią Nicolas, którego okazuje się skrycie kochać. Wkrótce Payzlee, głęboko nieszczęśliwa, sama zaczyna brać narkotyki.
Gdy Dunst dowiaduje się prawdy i że Lauren kradnie towar, który powinna sprzedawać, bezlitośnie podpisuje jej wyrok śmierci, a na kata mianuje Nicolasa…


USA, 1931, czasy „wielkiego kryzysu”. Clyde Barrow (Peeta Mellark) niedawno opuścił więzienie, Bonnie Parker (Marcelina Król) pracuje jako kelnerka w niewielkiej knajpie. Kiedy Clyde usiłuje ukraść auto jej matki, wpadają na siebie po raz pierwszy. Gdy dochodzi do ich pierwszego spotkania, są sobą oczarowani i od razu wyruszają razem w świat. Na początku nie znają ani swoich imion ani nawet celu podróży. Kiedy trafiają na starą farmę, w jednej chwili wszystko ulega zmianie. „Jestem Clyde Barrow, a to Bonnie Parker. Napadamy na banki" – tak Clyde przedstawia ich nieznajomemu farmerowi. Zaczynają rabować banki i napadać na sklepy. Kradną i zabijają, ale oszczędzają biednych i słabych. Wkrótce dołącza do nich C.W. Moss (Lars Curtis), a następnie brat Clyde'a Buck (Theo Hutchcraft) z żoną Blanche (Audrey Horne). Gang staje się sławny, pobudza masową wyobraźnię, coraz mocniej ściga go policja z kapitanem Frankiem Hamerem (James Steward) na czele. To walka o niezależność z systemem i ludźmi, którzy za nim stoją.
Barrow i Parker to postaci autentyczne - słynni w latach 30 złodzieje, których kolejne dokonania opisywała amerykańska prasa czyniąc ich bohaterami masowej wyobraźni. Zastrzelili kilkanaście osób, w tym dziewięciu policjantów. I jako pierwsi przestępcy zyskali sławę dzięki mediom. Zginęli przeszło 70 lat temu, w pobliżu Bienville Parish w Luizjanie, w obławie policyjnej. Podobno policjanci nafaszerowali ich przeszło 50 kulami. Na dużym ekranie losy pary legendarnych przestępców pokazane są od początku, od pierwszej chwili ich znajomości, aż do końca, kiedy wpadną w śmiertelną zasadzkę zdradzeni przez przyjaciół.



Nastya Loverdes (Veronique Reveiller) już jako pięcioletnia dziewczynka wiedziała, kim chce być jak dorośnie. Modelką. Ale, oczywiście, nie byle bieliźniarą firmy Adrian®, ale celebrytką, znaną na cały świat, której życie przypominać będzie bajkę.
Dziewczyna dorastała, a marzenie kwitło w jej głowie następnych trzynaście lat. Mimo wielu przeciwności, wytrwale zmierzała ku celowi. Była obsesyjnie przekonana, że wszystko w niej i w tym co robi musi być perfekcyjne, i miało to gwarantować jej sukces. Ściśle trzymała linię, uczyła się na najwyższe stopnie, ignorowała ból wykonując kolejne pointy i odrzucała uroki dzieciństwa oraz (mniej liczne) dorastania – nie miała czasu na zabawy z innymi dziećmi, randki, beztroskie wypady. W tym wszystkim podtrzymywała ją niespełniona, surowa matka Celestie (Claire Quinton), jednocześnie zaniedbując młodszą pociechę – zamkniętą w sobie, małą Margareth (Ivette) – a czemu ojciec – żyjący pod louboutinowskim obcasem żonki Christian (Evan Foss) – mógł się tylko z bólem przyglądać.

W końcu nadchodzą wyczekiwane osiemnaste urodziny. Nastya rzuca edukację, przekonana święcie, że bez trudu uda jej się zrobić oszałamiającą karierę w świecie mody, srogo się zawodzi. Każdy kolejny casting daje nadzieję. Jak się okazuje, złudną. Załamana dziewczyna jednak nie poddaje się i w końcu… otrzymuje telefon od samej grubej ryby świata mody – biznesmena i fotografa Nicholasa Kohla (Callum Bass), właściciela agencji modelek NKOH. Wniebowzięta, od razu przyjmuje zaproszenie na próbną sesję zdjęciową. Nicholas, licząc, że uda mu się wykorzystać jej małoletnią naiwność, włącza ją w szeregi „swoich kobiet” i tak spełnia się marzenie Nastyi. Zostaje modelką. Tyle, że czas pokazuje, że jej życie nie jest usłane różami i nie opiera się tylko na przymierzaniu coraz to nowych sukienek.



Dotychczas miejsce faworytki Nicholasa zajmowała Natasha Blaire (Giselle Levine), równie co Nastya zdeterminowana, ale i absolutnie pozbawiona skrupułów. Widząc w osobie dziewczyny zagrożenie dla swojej pozycji, postanawia je usunąć. I tak, podczas gdy Natasha próbuje ją skompromitować na wszelkie możliwe sposoby, Nastya wnika w gorszące tajniki zawodu topmodelki. Wierząc że tylko tak uda jej się osiągnąć sukces, dołącza do elitarnego grona nałożnic Nicholasa, który odwdzięcza się każdej z osobna świetnymi zdjęciami. Śliczną dziewczynę zaczyna jednak wszystko przerastać. Ale to jeszcze nic, bo niespodziewanie zachodzi w ciążę. Początkowo stara się ukrywać swój stan, jednak gdy (dzięki pomocnej Natashy) Nicholas dowiaduje się o wszystkim, popada w furię i każe jej usunąć dziecko. Dziewczyna decyduje się je urodzić, czym ryzykuje zaprzepaszczenie dalszej kariery w modelingu.




Rok 1973. Szukający możliwości bezpiecznego i dużego zarobku szefowie zorganizowanej przestępczości ze Środkowego Zachodu dostrzegają potencjał leżący w Las Vegas. Zapada decyzja o budowie ekskluzywnego kasyna Tangiers. Prowadzącym zostaje Jack Freeman (Noel Levine), pochodzący z Chicago oszust i zawodowy hazardzista, potrafiący bezbłędnie obstawiać zakłady. W rodzinnym mieście zostawia swoją żonę Chiarę King (Natasha Perrine) wraz z dziećmi. Razem z Jackiem do miasta przyjeżdża jego przyjaciel, porywczy gangster Noah Rogers (Simon). Psychopatyczny zabójca, który trudni się likwidowaniem niewygodnych klientów tym razem musi przede wszystkim chronić Freemana. Wkrótce kasyno zaczyna przynosić gigantyczne zyski, a dzięki wpływowym protektorom Jack obejmuje kontrolę nad kilkoma innymi dochodowymi klubami. Tymczasem hazardzista zakochuje się w prostytutce Grace Campbell (Electra) i wbrew zdrowemu rozsądkowi postanawia się z nią związać. Kobieta nie potrafi jednak zerwać kontaktu ze swoim byłym alfonsem, Loganem Lancasterem (Samuel Król), co doprowadza do częstych kłótni między parą. Na domiar złego Noah czuje, że rola ochroniarza Jacka ogranicza jego możliwości, dlatego tworzy własną organizację przestępczą siejącą w mieście strach i przemoc. Z czasem działania gangsterów zaczynają sprawiać coraz więcej kłopotów…



Zastanawialiście się kiedyś, co by się stało, gdyby Wasze życie nagle przewróciło się o 180 stopni, a wszystkie plany, snute marzenia i cele wzięły w łeb? Jednego dnia się budzisz, robisz test ciążowy, kochasz ze swoim chłopakiem, a drugiego leżysz półżywa w przejściu piwnicznym pod ruchliwą ulicą. A to wszystko dzieje się nieodwracalnie… Film Hostages został opowiedziany został za pomocą dwunastu scen zmontowanych od chronologicznie ostatniej do pierwszej. Dwóch oszalałych mężczyzn Brandon Russel (Jaques De Bruyne) i Kris Violence (Bradley Adams) szuka po melinach i niebezpiecznych dzielnicach Paryża człowieka znanego jako Ethan White (Christian Lust). Trop wiedzie ich do klubu S&M. Wraz z biegiem odwróconej narracji dowiadujemy się, że kilka godzin wcześniej ów Ethan brutalnie zgwałcił i zmasakrował dziewczynę jednego z mężczyzn - Kim Case (Perry). Cofając się jeszcze dalej, poznajemy wydarzenia, które poprzedziły tragedię…



Jeden z najlepszych agentów amerykańskiego wydziału Damien Parnier (Nicholas Mclair) zostaje wysłany do stolicy Włoch, w celu pomocy tamtejszej prokuraturze i policji w odnalezieniu cenionej pani prawnik- Marise Johnson (Eiza Gonzalez), pracującej od kilku tygodni nad uniewinnieniem Constance Fox'a (Brian Sinclair), mężczyzny skazanego przez sąd na karę śmierci za zabójstwo Irina Abraham'a (Jaime Lannister), włoskiego bogacza, na boku mającego powiązania z mafią, a prywatnie szefa włoskiego parlamentu. Pomoc w odnalezieniu Marise i Constance udziela Luise O'Cally (Gia)- dość przypadkowa osoba z 'szarej' ulicy, będąca rzekomym świadkiem porachunku premiera z tajemniczą… kobietą! Pracująca na co dzień jako fotograf dziewczyna, dostarcza Parnierowi masę dowodów na niewinność Fox'a, tym samym pogrążając jego panią prawnik, wynosząc na światło dzienne pokaźną ilość zdjęć, na których to widać bliskie relacje kobiety z Abrahamem, robiącej z nim nielegalne interesy. Żyjące sprawą zabójstwa premiera Włochy, stają się obiektem licznych ataków ugrupowań z którymi powiązany był premier. Sprawa ucieczki skazanego z prawniczką robi błędne koło, a sam Damien staje się głównym obiektem do likwidacji. Nie wie jeszcze, że za sprawą zabójstwa i zniknięcia stoi… sam Abraham!
Jakie okoliczności towarzyszyły porwaniu i, co skłoniło szefa rządu do upozorowania własnej śmierci? Czemu więc Włochy zatrudniły amerykańskiego agenta do śledztwa? Czyżby Johnson i Abrahama łączyło coś więcej niż praca? I dlaczego we wszystko został wmieszany Fox?


Laurent (Bartholomew Cubbins) pracuje w telewizji, prowadzi program o książkach, recenzuje je na wizji. Pewnego dnia otrzymuje pocztą kasetę wideo, na której nagrana jest kilkugodzinna obserwacja jego domu oraz niepokojące rysunki, które przypominają mu sceny z jego dzieciństwa. Film z minuty na minutę staje się coraz bardziej intymny i enigmatyczny. Laurent zdaje sobie sprawę, że coś takiego mógł nakręcić tylko ktoś, kto zna go bardzo dobrze, ktoś kto zna jego przeszłość i najskrytsze tajemnice. Nie rozumie do czego ma prowadzić swoista gra prześladowcy. Mężczyzna boi się o siebie, o żonę - Caroline (Bellatrix[/b) oraz nastoletnią córkę - Heather ([b]Blair Sorensen), której kosmyk włosów dostał w jednym z listów. Policja nie chce się zająć tą sprawą; twierdzi, że nie dopatruje się w niej znamion przestępstwa. Spokojnym życiem rodziny Laurenta'a zaczyna rządzić wszechogarniające poczucie zagrożenia i chaosu. Powracają niechlubne sprawy z przeszłości, którymi Laurent nie chciał dotychczas dzielić się z żoną. Zamiast czekać biernie na rozwój wydarzeń, bohater postanawia przejąć inicjatywę i doprowadzić do konfrontacji ze swoim anonimowym prześladowcą. Nie spodziewał się jednak, co będzie prawdziwym celem gnębiciela.



Czy kiedykolwiek zastawiałeś się co stanie się z Tobą po śmierci? Niebo, piekło, raj. Jak myślisz, gdzie się wybierasz?
Like there's no tomorrow 'cause we're the afterlife

Henry Rington (Alexandre Beaumont) to młody mężczyzna, który podróżuje po świecie pragnąc znaleźć cel swojego życia. Podczas pobytu w Londynie poznaje miłość swojego życia - Jocelyn Dawson (Larice). Ich miłość jest porywcza, głęboka. Jednak nie jest to szczęśliwe zakończenie. Kobieta gnie w wypadku samochodowym. Zrozpaczony Henry stara się odnaleźć bez ukochanej, co nie jest wcale proste. Jednego dnia wchodzi na strych starego domu, w którym mieszkali. Tam znajduje pianino i zatraca się w muzyce, powoli odzyskując świadomość…

Jocelyn pamięta tylko zderzające się samochody. Zdezorientowana rozgląda się wokół siebie. Jej ubrania są przemoknięte, a ona jest cała w piasku. Fale obmywają jej nogi. Wygląda to na wyspę. Teraz tylko musi się dowiedzieć, co ona tu robi. Poznaje pierw Selene (Larah Holmes). Tłumaczy dziewczynie, że jej ciało umarło, ale ona wciąż żyje. Selene, która jest boginią tego świata pragnie przywrócić kobietę do życia, by ta mogła odnaleźć ukochanego. Staje się to bardziej skomplikowane, niż było. Gdy pani tego świata wie już, jak „przeciągnąć” duszę Jocelyn na Ziemię, zaczynają się kłopoty. Przeszkadza im Calona (Christopher Shapster), partner Selene. Przywiązał się do nowego gościa na wyspie i nie chce by dziewczyna go opuściła. Bogini odkrywa uczucia męża i jak najszybciej wysyła zagubioną duszę w inne ciało, w którym nic nie będzie pamiętać.

…Lorrine Green (Magdalena Smith) wybudza się ze śpiączki w szpitalu. Jechała do pracy, gdy straciła panowanie nad samochodem. Gdy Joce, zginęła na miejscu, ona walczyła o życie w szpitalu. Niestety, jej ciało nie wytrzymało. To właśnie na jej miejsce, Selene, wysłała duszę kobiety. Kobieta zaskakująco szybko ozdrowiała. Teraz jedyne co czuje Lorrine, to to, że musi kogoś odnaleźć. Opuszcza więc męża i jedzie do Londynu, gdzie kieruje ją serce.

Calona spogląda na wszystko ze swojego świata i nie ma zamiaru stracić Jocelyn, nawet w ciele Lorrine. Przybiera ludzką postać i nie powoli by doszło do spotkania ukochanych. Sam Henry natomiast, odsunął się od świata i jedynie grywa na pianinie w małym teatrze. Minęły dwa miesiące od straty kobiety, którą kochał. Wtedy w jego życiu pojawia się bóg, a bijąca od niego aura magi, sprawia, że szybko zyskuje zaufanie mężczyzny. Może się wydawać, że pomaga mu pozbierać się po utracie, ale tak naprawdę odciąga go tylko od Lorrine. Ona teraz błądzi po Londynie szukając, sama nie wie czego. Gdy widzi ogłoszenie o przedstawieniu w pobliskim teatrze, decyduje się tam wybrać. Kiedy Calona widzi ją wchodzącą do teatru, stara się ją zabrać z dala od Henrego. Wtedy wkracza Selene. Od kiedy jej miłość zeszła na ziemski świat, bacznie przyglądała się jego czynom. Teraz gdy wie, że przeznaczeni sobie są już prawie razem, swoją siłą przeciąga Calona do ich świata, Zaświatów.

Gdy Henry spostrzega Lorrine na widowni, jego życie znowu nabiera sensu. Teraz znowu jest szczęśliwy i choć nie wie tego, że ona jest Jocelyn, czuje, że ta kobieta jest mu przeznaczona.





Wszystko zaczyna się kiedy nastoletnia Alexandra (Samanya Campbell) dla zabawy zakłada konto na portalu randkowym jako Alex, 18-letni muzyk z wielkimi marzeniami. Pisze do Lilly (Diane Douglas) i rozpoczyna z nią namiętną, wirtualną znajomość, która obu im daje satysfakcję. Alexandra zatraca się i coraz częściej, także w normalnym życiu, utożsamia się z Alexem. Tymczasem Lilly stwierdza, że się w nim zakochała i proponuje spotkanie…
Alexandra zgadza się, jednak, ku rozczarowaniu Lilly, na miejscu spotkania zamiast Alexa zjawia się Alexandra, tłumacząc, że jej kuzynowi coś ważnego wypadło i poprosił ją, by przekazała Lilly wyrazy najszczerszego skruszenia. Dziewczyny spędzają więc dzień wspólnie, a między nimi rodzi się więź…
Wkrótce potem Alexandra wyznaje jednak Lilly prawdę, nie mogąc jej dłużej okłamywać. Lilly wybacza jej ostatcznie, ale obie i tak muszą kryć się ze swoim uczuciem ze względu na jej konserwatywnych rodziców…


Pewnego dnia Rosie Daniels decyduje się porzucić swojego męża, przed którym odczuwa paniczny strach, i pod przybranym nazwiskiem rozpocząć nowe życie. Ucieka do innego miasta, gdzie wkrótce zdobywa ciekawą pracę, nawiązuje znajomości i przyjaźnie. W sklepie ze starociami kupuje niezwykły obraz zatytułowany Rose Madder, który - jak się okazuje - pozwala przeniknąć do innego świata. Tymczasem tropem kobiety podąża jej mąż Norman, policjant psychopata, gotowy zabić każdego, kto mu się sprzeciwi. Jest już coraz bliżej, śledzi jej przyjaciół, zdobywa jej adres. Tylko ucieczka w świat Rose Madder może ocalić życie Rosie…




Allie (Ana Stacy) jest prawie zwyczajną dziewczyną, która stara się czerpać z życia to, co najlepsze. Uwielbia bujać w obłokach i planować realizację swoich największych pragnień. Niestety jedna rzecz stoi jej na przeszkodzie: od kilku lat choruje na białaczkę. Mimo to wciąż nie traci pogody ducha — świadomość tego, że jej dni są policzone, wręcz paradoksalnie daje jej siłę do życia. Pragnie bowiem zrealizować jeden cel: spełnić tyle swoich marzeń, ile tylko zdąży, począwszy od tych drobnych, a na znacznie większych skończywszy. Tym ostatnim, największym, jest, odejście z tego świata z podniesioną głową, bowiem choć stara robić się dobrą minę do złej gry, nad życie nienawidzi swojej dolegliwości i nie chce dobrowolnie przegrać tej walki. Stara się ignorować pełne litości spojrzenia bliskich, którzy nie dopatrują szans w jej „bzdurnych miłostkach”. Gdzieś kawałek dalej żyje pewna duszyczka, zupełnie inna, a jednak taka sama, a na imię jej Marie (Cerise Dewitt). Zagubiona, nieśmiała, po cichu nienawidząca swojego życia, w którym nic nigdy się nie udaje, czeka na ostateczny cios zadany przez jej największego rywala — białaczkę. Nie mając siły walczyć albo chociażby marzyć, udaje się na koncert swojego ulubionego zagranicznego zespołu, sądząc, iż będzie to jej ostatnia, jakże cudowna, wyprawa. Właśnie tam spotyka Allie. Już po kilku godzinach okazuje się, że dziewczyny rozumieją się jak nikt i obie czują się w swoim towarzystwie znacznie lepiej. Są pewne, iż wszystko za sprawą wielkiego podobieństwa między nimi, jakim jest śmiertelna choroba. Radosna, pełna życia Allie szybko zaraża swoim optymizmem pokonaną przez los Marie, namawiając ją do wyjawienia swoich największych, najskrytszych marzeń. Czując, że nie pozostało im zbyt wiele czasu, postanawiają stworzyć listę swoich największych pragnień, które chcą konsekwentnie realizować. Tak rozpoczyna się szaleńcza, pełna emocji ucieczka przed śmiercią w pogoni za marzeniami. Nie martwiąc się więcej o nic, wybierają się na pełną przygód podróż w poszukiwaniu najwspanialszych chwil w swoim życiu. Udaje im się spotkać wspaniałych ludzi, zobaczyć najpiękniejsze widoki, zwiedzić najciekawsze zakątki świata. Wciąż nie zapominając o zmierzającej ich śladami chorobie, deklarują sobie, że nie chcą umrzeć przez białaczkę, pragną zaś opuścić ten świat wspólnie, w sposób spektakularny i ciekawy, jak ostatnie chwile ich życia; tak, by tylko one mogły zadecydować, kiedy nadejdzie ten ostateczny czas. Ten zaś zbliża się nieubłaganie, co coraz częściej daje się we znaki bohaterkom. Mimo to nie poddają się, doskonale wiedząc, iż siła bliźniaczych dusz jest znacznie potężniejsza niż siła śmierci…


Dr Malaika Charles (Dranna) jest szanowanym i bardzo znanym psychiatrą. Pracuje w szpitalu o zaostrzonym rygorze, którego dyrektorem jest jej mąż George (Gabriel Foss). Malaika zajmuje się bardzo ciężkimi przypadkami, a jedną z jej pacjentek jest Ayana Jenkies (Rihanna), kobieta, która twierdzi, że jest opętana przez demona. Sesje z Ayaną są bardzo trudne, gdyż uważa ona iż nie może pomagać jej ktoś kto nie jest choć trochę tak samo szalony. Wieczorem wracając do domu zatrzymuje się na moście by pomóc pewnej kobiecie (Claire Quinton) i niespodziewanie po tym zajściu budzi się jako pacjentka własnego szpitala. Kobieta dowiaduje się, że zabiła swego męża i musi się leczyć by zostać uznaną za niepoczytalną. Nie pamięta z nocy morderstwa, nic poza zagadkowym spotkaniem z tajemniczą młodą kobietą. Jej zachowanie staje się coraz trudniejsze do zrozumienia. Nawet jej kolega, dr Jermaine Jones (Ryan Hughes) jest przekonany, że popełniła tę zbrodnię. Współpracownicy i również sami pacjenci uważają, że jest to początek obłędu. Malaika walcząc o odzyskanie pamięci i przekonanie współpracowników o swojej niewinności wkrótce zda sobie sprawę, że stała się pionkiem w grze sił nieczystych mocy. To jednak tylko utwierdzi wszystkich w przekonaniu o jej winie i popadaniu w obłęd. W szpitalu okazuje się jej również zjawa wcześniej spotkanej kobiety, która doprowadzi ją do odkrycia okoliczności swej śmierci, która jest powiązana ze śmiercią jej męża. W poszukiwaniu prawdy o samej sobie pomaga jej również Ayana, z którą świetnie się rozumie, gdyż obecnie obydwie są w podobnej sytuacji. Czy uda jej się rozwikłać tą zagadkę zanim naprawdę popadnie w obłęd?


Na Manhattanie w niewyjaśnionych okolicznościach zostaje zamordowana Rachel Moore (Roksana DeWitt). Wkrótce po tym zdarzeniu do tego samego apartamentu wprowadza się redaktorka miejskiego wydawnictwa Jacqueline Marks (PJ Rose). Kobieta właśnie skończyła niezbyt szczęśliwy rozdział w swoim życiu - małżeństwo. Jej uwagę zwraca sąsiad z naprzeciwka Phillip Stone (Robert Hoffman) - autor kryminalnych bestsellerów. Jednak na drodze uczuć staje także młodszy od niej, Matt Jones (Joseph) - mieszkający piętro wyżej, tajemniczy biznesmen. Wkrótce zostają namiętnymi kochankami. Sielankę przerywają kolejne dramatyczne wydarzenia w wieżowcu. Jacqueline nie przypuszcza, że każdy jej ruch, podobnie jak wielu innych lokatorów, jest przez niego bacznie obserwowany…Wkrótce ktoś podrzuca jej kasetę wideo, na której zarejestrowane są najbardziej intymne momenty jej życia. Kobieta postanawia wytropić mordercę. Jej pierwszym podejrzanym staje się była partnerka Matta, zazdrosna Nancy Warren ((b]Aithne Irons), jednak wkrótce i ona zostaje zamordowana. Kto okaże się być brutalnym mordercą?


Od zawsze pragnąłem latać! Już w dzieciństwie zamykałem się w szopie dziadka, gdzie z kawałków znalezionych w lesie gałęzi budowałem podniebne maszyny. Ze wzgórza niedaleko rodzinnego domu puszczałem je, aby wzbiły się daleko, aż pod same chmury, by dołączone do nich kawałki papieru dotarły do mego ojca. Ból, żal i smutek przelewałem na papier. Tęsknota i ciągłe zadawanie sobie pytania- 'dlaczego?'- przeważały nade mną. Ten lot, ten nieszczęśliwy lot zrujnował moje szczęśliwe do tej pory dzieciństwo. Nie ma go i już nie będzie, pamięć która po nim została nie wystarczy. Ale nie, chcę spełnić jego marzenie- będe kontynuował to, co on zaczął! Wzbiję się, polecę i dotrę szczęśliwie…!

Samuel Gordon (Ethan Rampling) od małego interesował się dużymi maszynami wzbijającymi się w powietrze. Pasję do samolotów zaszczepił w nim ojciec Conrad Gordon (Doutor)- ceniony pilot, przemierzający setki mil po całej kuli ziemskiej. Jednak, wystarczył jeden dzień, jedna noc i mały błąd techniczny, aby całe do tej pory szczęśliwe życie panów legło w gruzach. Samuel trafił pod stałą opiekę do kochających go ponad życie dziadków. Lecz nie wystarczało to, aby tragiczna sytuacja jego ojca przestała nad nim ciążyć. Conrad od zawsze marzył, by jego jedyny syn stał się tym, kim on. Dlatego po jego śmierci chłopak przysiągł sobie, że zacznie kontynuować to, co rozpoczął ojciec- obroni dobre nazwisko Gordonów wśród całej społeczności lotnictwa.
Gdy tylko dorósł do wieku, w którym mógł zaczął kontynuować studia w elitarnej szkole lotnictwa zdał sobie sprawę, że chyba to było jego celem, do tego został powołany, a śmierć ukochanego ojca zapieczętowała jego los. Po prawie pięciu latach nauki dostał pierwszą pracę w firmie z którą konktrakt miał podpisany Conrad. Miał latać- skończył jako zwykły nawigator. Mimo to fach trafił mu się dosyć ciężki. Już po miesiącu podał złe współrzędne, samolot runął na ziemię. Został odesłany do domu na przymusowy urlop. Dopiero z dołu wyciagnął go kumpel po fachu- Max Salem (Josh Hartnett), który szkołę lotnictwa skończył za namową ojca. Obydwaj znajomi pracowali ciężko, by udowodnić szefostwu, że nadają się do kierowania maszynami. Wyuczono ich do zadań specjalnych, a mając marzenia w przypadku Samuela, robił wszystko, by zasiąść na miejscu ojca. Tak po dwóch latach zostali partnerami latającymi tą samą maszyną. To w niej poznali wspólną miłość życia- Catherine Flinnick (Keira Portman).
Feralnego dnia, podczas ponurej i deszczowej pory, w czasie lotu pokłócili się o nią. Nerwy spowodowały brak kontroli nad sterami. Nie zauważyli góry i runęli w dół. Samuel przeżył, reszta już nie! Najwyraźniej tak chciał los.. nie, to ojciec chciał, by nazwisko Conrad przetrwało!


Warto poznać nieznane. Warto zagłębić się w świat, który dla zwykłego człowieka wydaje się okrutną bajką, historią, której nie opowiada się dzieciom na dobranoc. Warto poznać historię Asme.

Asme (Elisha Kievest) jest najstarszą córką w jednej z afrykańskich rodzin. Mieszka wraz z dwoma siostrami i rodzicami w wiosce położonej niedaleko Kairu. Od pozostałych młodych w obozie różni ją jej chęć zdobywania wiedzy. Kiedy do wioski przyjechał nauczyciel z europejskiego programu pomocy, włamywała się w nocy do jego kwatery, by nie przerywać nauki i nawet przy świetle księżyca uczyć się angielskiego, historii Europy i podstaw matematyki. Mężczyzna docenił starania Asme i został w wiosce przez 3 lata. Po takim czasie, Asme stała się już 18-letnią dziewczyną, biegle władającą angielskim. Mimo wielu wyrzutów sumienia, ucieka wraz ze swoim nauczycielem do Paryża, a następnie do Londynu. Tam udaje jej się dostać na studia polityczne. Nauka ją przytłacza, a ja brak tolerancji wśród studentów utrudnia funkcjonowanie w społeczeństwie.
Mijają lata, a Asme staje się jedną z najlepszych uczennic na roku. Poznaje nowych znajomych, a także jedną z ambasadorek ONZ, którą prosi o wsparcie swojej wioski. Trwają przygotowania do akcji. W październiku wylatuje wraz ze stworzoną przez siebie akcją do domu. To, co odkrywa w rodzinnym obozie ją przeraża. Aby przeżyć, jej rodzice oddali swoje pozostałe dwie córki Hamidah (Frenzy)i Rameshę (Missy Molie) porywaczom. Asme jest gotowa poświęcić swoje życie, dla odnalezienia sióstr.

Hamidah i Ramesha zostały wywiezione na samo południe kontynentu. Pod władzą wyzwolonej niegdyś Afrykanki Ghadyah (Whitney X) zmuszane są do handlu narkotykami oraz sprzedawania własnego ciała. Ghadyah spędziła 8 lat w Stanach, gdzie zobaczyła brutalne i pełne przemocy życie biednej dzielnicy za Brooklynem. Nie widząc reszty świata, wróciła do ojczyzny kontynuując politykę ujrzanego miasta. Widząc wizytację pokojowej organizacji, zwinęła interes, zabijając Hamidah w ramach ostrzeżenia przed śmiercią kolejnej. Pełna goryczy Asme nie zaprzestaje walczyć i wyciągając Ghadyah z samochodu, zabija ją, sama zostając poważnie ranna. Jej ciało wraca do Nicei, gdzie przez ponad pół roku jest w śpiączce. Niespodziewanie Asme budzi się, stając się żywą legendą i ambasadorem wolności mniejszości narodowych na świecie.




Georg Hetlik (Matthew Bouchard) spędzał ostatnie dni wakacji z przyjaciółmi w jego prywatnej willi. Gdy tydzień zabawy minął, a jego przyjaciele wrócili do domów, on postanowił zostać trochę dłużej. Można by pomyśleć, że niedługo też wróci… Wtedy doszło do okropnego wypadku. W nocy dom spłonął, z mężczyzną w środku.
Wszystko układało się dobrze. Rozpoczęły się studia, a Mona Werington (Jamie Chung) dogadywała się z nowymi ludźmi. Jednak… Na jednej imprezie zdarzył się “wypadek”, w którym straciła życie.
Uniwersytet był zadowolony z wyników Jenny Abrams (Leanne). Mimo tego, że dziewczyna miała pieniądze rodziców, sama chciała się wykształcić i zarobić na życie. Podczas przerwy świątecznej, gdy inni wyjechali do rodzin, dziewczyna po kłótni ze swoją, postanowiła zostać na kampusie. Została znaleziona w piwnicy, a przyczyny śmierci nie wyjaśniono…

To właśnie wtedy śledztwem postanawia się zająć Nate Filing (Nicholas McLair), doświadczony detektyw. Chce wyjaśnić co lub kto jest sprawdzą tragicznych wypadków. Podczas śledztwa odwiedza klub, w którym często czas spędzali zabici. Tam poznaje Alice Quick (Marcelina Król), która z rozmowy jej przyjaciela z Natem dowiaduje się o śledztwie. Gdy słyszy cały przebieg zdarzeń, wpada na to co łączy wszystkich tych ludzi. Pieniądze. Jej tok myślenie interesuje mężczyznę, więc postanawia zacząć z nią współpracować. Teraz dwoje muszą rozwiązać tajemnicze, potrójne morderstwo…

Podczas współpracy dwóch detektywów, rodzi się między nimi uczucie. Teraz nie jest to tylko praca. Dwójce zagraża tajny gang, który starają się odnaleźć. Nate stara się zrobić wszystko, by ochronić przy tym wszystkim ukochaną. To właśnie wtedy odpycha ją od śledztwa, od siebie. Alice o buntowniczym charakterze nie poddaje się jednak tak łatwo. Na własną rękę dalej szuka zbrodniarzy. W tym czasie oni byli o krok do przodu przed jej miłością. Nate zostaje pojmany. Teraz kobieta musi znaleźć go, zanim będzie za późno.





Poznajemy rodzinę Dollangerów. Cathy (Vivian Hefner) i Chris (Nicholas McLair) są szczęśliwym, darzącym się ogromną miłością młodym małżeństwem. Wychowują dwójkę synów kobiety z poprzednich związków. Jory to dziesięcioletni chłopiec z aspiracjami tanecznimi, pragnie być tancerzem tak jak jego zmarły biologiczny ojciec i niegdyś jego matka. Bart, młodszy z synów jest niezdarnym, zamkniętym w sobie dzieckiem, nie odczuwa bólu i jest obiektem żartów starszego brata. Mimo to widzimy obraz normalnej, kochającej się rodziny. Sielankę przerywa śmierć najbliższej przyjacióki Cathy, która osierociła trzyletnią córeczkę Cindy. Namawia ona swojego męża do adopcji dziecka, ten jednak z niewiadomego powodu bardzo się denerwuje i odmowę argumentuje tym, że przecież któryś z urzędników mógłby się im przyjżeć i odkryć ich głęboko skrywane sekrety, chociażby to, że tak naprawdę nie są małżeństwem lecz RODZEŃSTWEM.


Dollangerowie- idealna rodzina, złotowłose istoty o porcelanowej cerze. Podejrzanie podoni do siebie małżonkowie, no ale oni po prostu się świetnie dopasowali, przecież nie mogą być spokrewnieni.. Tak właśnie Corrine(Roksana DeWitt) i Christophera Seniora (Michael Fassbender) oraz ich dzieci Cathy (Ellie Foss), Chrisa (Hermaphroditus), Carrie (Huehuecoyotl) i Corego (Benjamin Graves) widzą ich sąsiedzi. Ta rodzina jest po prostu idealna. Nic jednak nie trwa wiecznie, śmierć ojca wywraca do góry nogami życie członków rodziny. Corrine nie potrafi sobie poradzić z brakiem męża, Dollangerowie popadają w długi, kwiat tak piękny jak ja nie jest stworzony do pracy mawia Corrine. Wktórce matka oznajmia czwórce dzieci, że przeprowadzają się do dziadków, których po raz pierwszy będą one miały okazje zobaczyć.


Mijają trzy lata od przeprowadzki do Foxworth Hall. Mijają trzy lata od rozpoczęcia się koszmaru rodzeństwa. Mijają tzy lata odkąd matka i babka zamknęły ich na poddaszu. Mijają trzy lata odkąd Cathy, Chris, Carrie i Cory byli na świeżym powietrzu. Mijają trzy lata odkąd mieli kontakt ze społeczeństwem. Mijają trzy lata odkąd dowiedzieli się że są diabelskim nasieniem. Mijają trzy lata.


Cathy, Chris i Carrie (Elle DeWitt) siedzą w autobusie i są na drodze do lepszej przyszłości. Chcą zapomnieć o przeszłości, o potworze którego niegdyś nazywali matką. Spotykają czarnoskórą kobietę o imieniu Henny(Harley). Jako jedyna zainteresowała się faktem, że niepełnoletnie, ewidentnie wygłodzone dzieci same podróżują autobusem. Powiedziały jej, że uciekły z domu dziecka, przecież nie mogły jej powiedzieć prawdy. Henny zabrała ich do domu lekarza Paula Sheffielda (Alexander Fiennes). Ten zaproponował im, żeby z nim zamieszkali. Wszystko zaczyna się układać, a przynajmniej tak im się wydawało. Cathy ma już osiemnaście lat, jest kobietą o niesamowitej urodzie. Jej względom oprzeć nie potrafi się sam Paul, ona zauważa to i stara się uwieść lekarza na przekór bratu, z którym podczas obecności na poddaszu niebezpiecznie się zbliżyła.


Cathy(Vivian Hefner) od roku przebywa w Nowym Jorku gdzie spełnia swoje marzenia o byciu profesjonalną baletnicą. Od roku jej partnerem tanecznym jest Julian(Adam Levine). Od roku jest także jej mężem. Chorobliwie zazdrosnym mężem, do tego stopnia, że łamie jej palce u stóp na wieść, że ta chce go opuścić i wrócić do Paula. Tym samym zadał jej najmocniejszy cios, bowiem uniemożliwiło jej to kontynuowanie kariery tanecznej. Karma jest suką, przekonuje się o tym Julian, który ma wypadek samochodowy i zapada w śpiączkę. Budzi się w szpitalu a lekarze przekazują mu, iż do końca życia będzie jeździł na wózku. Julian uświadamia sobie jak wiele bólu zadał Cathy i przeprasza ją za wszystkie swoje błędy po czym popełnia samobójstwo. Ciężarna Cathy wraca do brata (Nicholas McLair) i swojej pierwszej miłości, Paula.


Cathy i Chris już są dorośli, ona prowadzi szkołę baletową dla dzieci, on jest lekarzem. Wydawać by się mogło, że oboje już dawno zapomnieli o cierpieniu jakie przeżyli na poddaszu. Jednak Cathy skrupulatnie przygotowuje zemstę. Okazuje się bowiem, że matka rodzeństwa nadal mieszka w Foxworth Hall, niedaleko miejscowości w której mieszkają Cathy i Chris. Układa sobie nowe życie z Bartem Winslow (Bryan Graves). Cathy postanawia uwieść partnera matki by pokazać jej że teraz to ona jest silniejsza i piękniejsza od niej.


Corrine wraz z Bartem wyprawia bal charytatywny w Foxworth Hall. Cathy wykrada matce sukienkę i biżuterię w której widziała ją na którko przed zamknięciem na poddaszu. Stara się dokładnie odtworzyć wygląd matki sprzed lat, co jest nietrudne, bowiem jest ona do niej bardzo podobna. Wkrada się na bal i przed salą pełną przyjaciół matki opowiada swoją historię. NIKT jej nie wierzy, biorą ją za wynajętą aktorkę uświetniającą wieczór. No może z wyjątkiem partnera Corrine z którym Cathy od dawna ma romans. Postanawia on zostawić matkę kobiety i ułożyć sobie życie z Cathy. Corrine jednak na to nie pozwala i jeszcze tego wieczoru wznieca pożar. Wszystkim udało się uciec, no może wszystkim z wyjątkiem Barta. Wkrótce po tym Cathy dowiaduje sie że jest z nim w ciąży. Po raz kolejny zraniona wraca do Chrisa i postanawiają ułożyć sobie życie, we dwoje z dala od przeszłości.