„Pokochasz mnie,
wiele razy.
I nie obchodzi mnie to.
Nie chcę, żebyś żyła
nie zakochana we mnie.
Zależy mi na tym, żebyś żyła
wybierając mnie.
Czy jesteś zła, smutna, czy wyczerpana.
Nawet jeśli, dzień się skończy ja powiem:
„Ona, nie wiem dlaczego,
Ale ona. Tysiąc razy ona. ”
wiele razy.
I nie obchodzi mnie to.
Nie chcę, żebyś żyła
nie zakochana we mnie.
Zależy mi na tym, żebyś żyła
wybierając mnie.
Czy jesteś zła, smutna, czy wyczerpana.
Nawet jeśli, dzień się skończy ja powiem:
„Ona, nie wiem dlaczego,
Ale ona. Tysiąc razy ona. ”
„Siedzielismy z mężem w kawiarni i piliśmy kawę. Mój mąż był młody, przystojny - kochałam go. Na sobie miałam stare palto, które psuło mi życie. Męczyłam się z powodu poczucia swojej niskiej wartości i nienawidziałam tego palta, które mnie nie grzało a jedynie ładnie w nim wyglądałam.
Kawiarnia należała do tanich i kawa była niesmaczna. Marzyłam, że kiedyś będziemy pili dobra kawę w eleganckiej restauracji a ja będę modnie ubrana… Mąż patrzył na mnie błyszczącymi z miłości oczami i nie wiedział dlaczego się smucę… Umarł młodo a ja zostałam. W moim życiu miałam potem wiele kawiarni i kaw i miałam wiele modnych palt.
A jego nie było.
Często wspominam ten epizod kiedy miałam wszystko i o tym nie wiedziałam”
~ Elena Rog
Kawiarnia należała do tanich i kawa była niesmaczna. Marzyłam, że kiedyś będziemy pili dobra kawę w eleganckiej restauracji a ja będę modnie ubrana… Mąż patrzył na mnie błyszczącymi z miłości oczami i nie wiedział dlaczego się smucę… Umarł młodo a ja zostałam. W moim życiu miałam potem wiele kawiarni i kaw i miałam wiele modnych palt.
A jego nie było.
Często wspominam ten epizod kiedy miałam wszystko i o tym nie wiedziałam”
~ Elena Rog
4 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
Kiedy miałem pięć lat zobaczyłem przyrodzenie taty
i bardzo się przestraszyłem
Dlatego piszę
Kiedy miałem sześć lat kombajn obciął mi nogi
Dlatego piszę
Kiedy miałem siedem lat wujek zagroził mi kastracją
jeżeli będę go dalej podglądał pod prysznicem
Przestraszyłem się i dlatego piszę
Kiedy miałem osiem lat przekonałem się
że nie rzucał słów na wiatr
Dlatego piszę
Kiedy miałem piętnaście lat dowiedziałem się że piersi
odsyłają do pośladków i vice versa
Nie wiedziałem gdzie zacząć
Dlatego piszę
Widziałem jak tata klepał babcię po pupie
a potem powiesił się w piwnicy
Dlatego piszę
Widziałem jak mama chciała powiesić się na strychu
ale puścił sznur
Dlatego piszę
Widziałem jak ojczym wystawił moją siostrzyczkę przez okno
i trzymał ją za nóżkę przez pięć minut
Dlatego piszę
Piszę bo
byłem okularnikiem
Piszę bo
nie pozwalali mi pisać
lewą ręką
Piszę bo
dziobały mnie kruki i wrony
Adam Zdrodowski
Nie jest ze mną dobrze
staram się
utrzymać życie przy sobie
obejmuję magnetofon krzesło
całuję klamkę
wychodzącą na balkon
stawiając kolejne kroki jakby
zdobywał przyczółki
idzie
prowadzącą do ośrodka rehabilitacji
aleją
siwy
pogodny
w sportowym dresie
z powyłamywanymi nogami
Bóg z nim
sen z Tobą
z tamtymi gwiazda telewizji
a ze mną nie jest dobrze
nikomu
Jacek Podsiadło
1 osoba uważa tę wypowiedź za fajną!
nowe piersi mojej mamy
jadę obejrzeć mówi
potem jej nie ma
przez cały tydzień
więc żyję sam sobie
i czasami czekam bardziej
a czasami mniej
brzydka blondynka z krótką nóżką
tak na nią mówię
choć jest piękna
a jej nodze nic nie brakuje
nie lubi być piękna
jak wszyscy patrzą
woli jak ktoś zajrzy
od środka
mama nauczyła ją wszystkiego
czego dziewczynki uczą się od mam
i tego z czym żadne dziecko
nie powinno mieć do czynienia
nigdy
golenia głowy z resztek włosów
malowania pustych miejsc
po wypadniętych brwiach
trzymania za rękę
rozumienia czym jest choroba
i śmierć panosząca się
jak po własnym domu
śmieje się ciągle
delikatna jak niemowlęce rzęsy
z babcią jeździ po cmentarzach
a gdy robi jagodzianki i nie ma jagód
bez mrugnięcia okiem
z uśmiechem na twarzy
sięga po
maliny
kiedy pyta
jak długo potrwa to
między nami bo szybko
się przyzwyczaja wiedząc
jak łatwo się traci
uciekam w głupi żart
nie potrafiąc zmierzyć się
z własną ułomnością
nie mam tyle odwagi
co ona
brzydka blondynka z krótką nóżką
krucha jak bomba
porcelanowy
dzwon
Piotr Fiedler
2 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
"Miał zwyczaj: codziennie robił mi herbatę. Usiądź, wypijemy razem. To było takie hasło. Wezwanie właściwie. Jakby mnie każdego dnia wzywał do prawdziwego życia we dwoje. Młodzi ludzie często myślą, że w związku ważne są namiętności, a na końcu się okazuje, że najważniejsza ze wszystkiego jest herbata. I że potem brak jej najbardziej".
5 osób uważa tę wypowiedź za fajną!
jeżli już masz zamiar na coś zachorować
- zachoruj na mnie
niech już będę tą cholerą tą dżumą
tym zwałem mięśnia sercowego
Tym wylewem. endorfin do mózgu
tą epidemią a nawet pandemią
nieuleczoną chorobą ludzkości. potrzebą miłości
niech już będę. trudno
jeżeli już masz zamiar na coś zachorować- zachoruj na mnie.
przynajmniej nie będzie nudno.
- zachoruj na mnie
niech już będę tą cholerą tą dżumą
tym zwałem mięśnia sercowego
Tym wylewem. endorfin do mózgu
tą epidemią a nawet pandemią
nieuleczoną chorobą ludzkości. potrzebą miłości
niech już będę. trudno
jeżeli już masz zamiar na coś zachorować- zachoruj na mnie.
przynajmniej nie będzie nudno.
3 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
Chciałbym
zrozumieć człowieka,
który skacze z szesnastego piętra
i w locie krzyczy:
– Śmierci nie ma!
Chciałbym
zrozumieć drzewo,
które w samym środku lata
próchnieje.
Chciałbym
zrozumieć mordercę,
który klęczy nad swoją ofiarą
i płacze.
Chciałbym
zrozumieć Einsteina,
który na łożu śmierci mówi:
– Umieram
i nie wiem, co to wiatr.
Chciałbym
zrozumieć mężczyznę,
który stoi na czubku Everestu
i mówi:
– Nie wiem,
jak stąd zejść.
Chciałbym
zrozumieć kroplę rosy,
która mówi:
– Boję się deszczu.
Chciałbym
zrozumieć króla,
który w chwili koronacji mówi:
– Tak oto
traci się wolność.
Chciałbym
zrozumieć chłopaka,
który podciął sobie żyły
w stacji honorowego krwiodawstwa.
Chciałbym
zrozumieć przyjaciela,
który umarł dwa tysiące lat temu
i do tej pory jeszcze nie wrócił.
Chciałbym
zrozumieć siebie,
kiedy gapię się w lustro i mamroczę:
– To nie jestem ja!
Jarosław Borszewicz
4 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
"Zawsze dużo myślę, ale wtedy bardzo dużo. Ale najwięcej tęskniłem. Myślę, że za Tobą, bo Ty może nic nie wiesz albo wiesz trochę. Tęskniłem nieprzebranie, nieprzebranie i myślę, że ktoś tam daleko, pod tym samym niebem musiał też za mną tęsknić, a jeśli spał, to musiał się zbudzić, bo to niemożliwe, żebym nikogo nie trafił w serce w tamtym środku nocy, sercu nocy".
Wisława Szymborska
„Portret kobiecy”
Musi być do wyboru.
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspersa i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.
Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,
własne pieniądze na podróż daleką i długą,
tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.
Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.
Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.
Albo go kocha, albo się uparła.
Na dobre, na niedobre i na litość boską.
4 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
"Wiecie co sprawia, że podróże w czasie są atrakcyjne? Chodzi o to, że wszyscy mamy marzenia, których spełnienia pragniemy." F. J. Palma "Mapa czasu"
1 osoba uważa tę wypowiedź za fajną!
Nie, niczego jeszcze nie powiedziałem albo raczej powiedziałem same rzeczy książkowe… i koniec końców należałoby to rzucić i rzuciłbym, gdybym się trudził dla kogokolwiek spośród żyjących teraz, skoro jednak nie ma na świecie ani jednego człowieka umiejącego mówić moim językiem; albo krócej: ani jednego człowieka, umiejącego mówić; albo jeszcze krócej: ani jednego człowieka – to przychodzi mi się troszczyć tylko o siebie, o tę siłę, która każe mi się wypowiedzieć.
"Ale nie powinien pragnąć tych wszystkich rzeczy, bo nie mógł ich mieć, a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa." C. Clare
2 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
ja jeszcze nie mam, ale ogarnę to 
Różyczka 
: Od gimnazjum znam serie. W technikum zacząłem zbierać kasę i kupować część po części. Teraz czekam na kolejną jakąś serię, bo obecnie jest tylko o Alexandrze i Magnusie, widziałem gdzieś tweeta że kolejna seria miała być powrotem do rodu Jace, ale zapomniałem ich nazwiska przez książki które od tamtej pory czytałem 
18 sierpnia 2021
: Od gimnazjum znam serie. W technikum zacząłem zbierać kasę i kupować część po części. Teraz czekam na kolejną jakąś serię, bo obecnie jest tylko o Alexandrze i Magnusie, widziałem gdzieś tweeta że kolejna seria miała być powrotem do rodu Jace, ale zapomniałem ich nazwiska przez książki które od tamtej pory czytałem 
18 sierpnia 2021
Rozkład jazdy
Rozłożono jazdę na konie i ludzi
potem na konie i siodła
potem na ludzi i hełmy
potem na pęciny chrapy i piszczele
rozłożono wszystko bardzo szczegółowo
to był dobrze przemyślany rozkład
bardzo długo rozkładano ręce
teraz jazda taka stąd zabiera
spory kawał czasu i łąki
wszystko do tej jazdy się zabrało
rozłożyło nieruchliwością
Łzy w kinie płyną łatwiej.
Łatwiej niż w życiu (pomoc:
zgaszenie na sali świateł)
ale i łatwiej niż w domu,
przed własnym telewizorem:
za wydatek na bilet
pragnie się mieć wieczorem
coś uchwytnego: chwilę
śmiechu lub – zwłaszcza – łez
(od śmiechu widz czuje się lepiej,
od płaczu – lepszym niż jest).
Kinowa łza nie oślepia
oka; przeciwnie, przemywa
i kąpielami słonymi
sprawia, że oko przeżywa
to, co samochód w myjni
lub dusza w trakcie spowiedzi.
Kratką i ciemnym okienkiem –
ekran, przed którym się siedzi
(w kinie, jeśli kto klęknie,
są to przypadki nieliczne),
lecz przed tym panoramicznie
rozrosłym konfesjonałem
otarciem łzy wyznajemy
swój grzech śmiertelny, tajemny,
nie ujmujący – ujemny
znak, minus, który jest piętnem:
“Choć się naprawdę starałem,
choć próbowałem usilnie,
od ostatniego seansu
znów nie zdołałem żyć w pięknie,
w krainie Sensu i Glansu,
w sposób tak żywy, człowieczy,
pełny, prawdziwy, bezsprzeczny
jak żyją aktorzy w filmie”.
- Już po przebudzeniu… Gdy ją podniosłem… Wyszeptała: "Zapomnij o nim. Nie torturuj go."
- Nie będę - powiedziała cicho. - Ale zapomnieć nie mogę. Wybacz mi.
- To ja ciebie powinienem prosić o wybaczenie. I nie tylko ciebie.
- Aż tak ją kochasz. - stwierdziła, nie zapytała.
- Aż tak - przyznał półgłosem po chwili milczenia.
Andrzej Sapkowski, "Krew elfów"
2 osoby uważają tę wypowiedź za fajną!
Wczytywanie... Więcej
Dołącz do nas
Witaj nieznajomy! Trafiłeś na stronę internetowej gry online - Wonderlife. W naszym dużym wirtualnym świecie możesz wcielić się w gwiazdę muzyki, filmu, mody i literatury. Nie zwlekaj, naprawdę warto - dołącz do nas!
Witaj nieznajomy! Trafiłeś na stronę internetowej gry online - Wonderlife. W naszym dużym wirtualnym świecie możesz wcielić się w gwiazdę muzyki, filmu, mody i literatury. Nie zwlekaj, naprawdę warto - dołącz do nas!